مسائل اخلاقی در کاراته از چنان اهمیتی برخوردار است که تمامی اساتید قدیمی اولین چیزی که به شاگردان خود می آموختند رعایت اصول اخلاقی کاراته بوده است و این اصول نسل به نسل منتقل شده و اکنون به دست ما رسیده است.

 کاتا یا فرم از موارد بسیار مهمی بوده است که در گذشته تنها وسیله آموزش اصول اخلاقی در کاراته به شمار می آمده است. تمرینات طاقت فرسا و بسیار طولانی در کاتا چنان استقامت و صبری در کاراته کاها ایجاد می کرد که خود در پرورش روح و جسم آنها بسیار مؤثر واقع شده است.

استاد ماسوتاتسو اویاما نیز در بخشی از کتاب خود به نام ”طریقت كاراته“ ادب و نزاکت را لازمهٔ موفقیت می داند و چنین می نویسد:

من راه کاراته را برگزیدم که راه انسانیت است و نتیجتاً راهی است که به بهشت ختم می شود. تنها بودن در راه اهمیتی ندارد، اما همه باید قدم در راه انسانیت بگذاریم و شاید بهتر باشد بگوئیم هرگز نباید از این راه خارج شویم. انزوا و گوشه گیری از اجتماع راه درستی نیست. هرچند برای یک کاراته کای مبتدی درک و فهم چنین قوانینی کمی سخت و دشوار است، اما یک مربی خوب کاراته که پی به روح کاراته برده باشد از همان ابتدا به نو آموزان می آموزد که هدف کاراته چیست و کاراته کاران علاوه بر تمرینات سخت برای پرورش جسم خود بایستی به هدف اصلی کاراته که همانا ارتقاء فهم و شعور و پرورش جسم است تأکید داشته باشند.

استاد فوناکوشی فقید بنیانگذار کاراته شوتوکان که خود از محضر اساتیدی بزرگی چون آزاتو و ایتوسو کاراته را فرا گرفته بود، تأکید بسیاری بر رعایت اصول و قوانین کاراته داشت.

وی دیدگاه های خود را در قالب ۲۰ قانون در کاراته  جمع بندی کرد و آن را برای نسل بعد از خود به یادگار گذاشت و تمامی کاراته کاران را در همه حال ملزم به رعایت این قوانین کرد.

این قوانین عبارتند از:

۱) هیچ گاه فراموش نکنید که کاراته با احترام شروع می شود و با احترام به پایان می رسد.

۲) زمانی که در بیرون می روید در این فکر باشید که با هزاران دشمن روبه رو هستید پس همیشه آماده باشید.

۳) کاراته روحیه پرهیزگاری را پرورش می دهد.

۴) ابتدا خودتان را بشناسید و سپس دیگران را.

۵) تکنیک های روحی بر تکنیک های فیزیکی ارجحیت دارند.

۶) بگذارید ذهنتان آزادانه  حرکت کند.

۷) بی توجهی و غفلت موجب بد شانسی می شود.

۸) کاراته فعالیتی برای تمام طول زندگی است.

۹) با هر چیزی که مواجه می شوید جنبه ای از کاراته است، حقیقتی شگفت انگیز را در آن جستجو کنید.

۱۰) کاراته مانند آب در حال جوشیدن است اگر شعله را بالا نگه نداریم آرام آرام از جوشیدن می افتد.

۱۱) به برنده شدن فکر نکنید بلکه به بازنده نشدن فکرکنید.

۱۲) زمانی که با حریفی می جنگید، ضربات را متناسب با توان حریف پاسخ دهید.

۱۳) سعی کنید با استراتژی های معمول و طبیعی دست به مبارزه بزنید.

۱۴) دست ها و پاهای خود را هم چون شمشیرهای تیز و برنده تلقی کنید.

۱۵) به عنوان یک تازه کار داچی های مختلفی را یاد بگیرید، اما پس از آن به یک استقرار طبیعی که با فرم بدن شما متناسب است تکیه کنید.

۱۶) کاتا همیشه باید به طور صحیح تمرین شود. مبارزه ٔ واقعی مسئله ای دیگر است.

۱۷) هيچ حمله آغازيني در كاراته وجود ندارد.

۱۸) هیچ گاه نقاط ضعف و قوت، محدودیت های بدن خود و نسبی بودن کیفیت تکنیک هایتان را فراموش نکنید و در صدد برطرف کردن آنها باشید.

۱۹) هیچ گاه فکر نکنید کاراته تنها روش برای تمرین در دوجو است.

۲۰) پیوسته ذهن خود را جلا دهید.

امید است که تمامی کسانی که قدم در این راه انسان ساز می گذارند با توجه به تعالیم اساتید خویش و بهره گیری از دستورات بزرگانی که دستی در پرورش این هنر داشته اند بیش از پیش در راه پرورش خویشتن موفق و مؤید باشند.